28 Februari - Dag 19

Vandaag op naar Namen: afstand 20 kilometer.
Al vroeg in de ochtend 7 uur, verlaat ik mijn logeeradres, Nathalie en Frédéric moeten op tijd op hun werk zijn in Namen, ze werken allebei in het onderwijs dus vandaar. Gisteravond nog gezellig gegeten en een wijntje gedronken met vrienden van het gast gezin, Véronique en Sébastien geheten. In de loop van de avond komt de voor mij onbekende redder van overdag plotseling binnen, schuift aan, bedient zich van een glas wijn en overhandigd mij zijn visitekaartje. Ik begin al haast te denken dat dat normaal is in België maar dat is dus niet zo. De man brengt ons allemaal in verlegenheid en direct na het eten geef ik hem de hand en vertel hem dat ik naar bed ga in de goede hoop dat hij daarna vertrekt. Een goed verstaander heeft genoeg aan een half woord en na een paar minuten vertrekt de man waarop ik weer naar beneden kom. Ook weer opgelost maar ik voelde me hier niet prettig bij. De route gaat wederom langs de oever van de Maas dus zonder navigatie geen probleem. Hoe verder ik de route volg hoe mooier het wordt, is mij verteld. Het zal wel, ik vind alles wat ik zie indrukwekkend om te zien en de story klopt inderdaad. Rond 11.00 uur even een bakkie koffie halen en enthousiast word ik toegewuifd door een aardige dame waarop ik direct binnen stap en haar vertel dat ik wel trek heb in een kop koffie.
Helaas maar dat was een misvatting zei de dame die een wijds uitzicht had, wij hebben geen koffie maar wij verkopen wel sex of houd u niet van sex. Ik vertel haar dat wij in Nederland boven de 70 niet meer aan sex doen ( ????? )waarop ze de opmerking maakt dat ik er best wel jong uit zie voor mijn leeftijd. Dat vertel ik haar natuurlijk ook en zonder koffie en sex verlaat ik de zaak. Je maakt wat mee als pelgrim!!!! Om 14.00 uur arriveer ik op locatie waar de gastvrouw, Annie Fernande geheten, mij op staat te wachten aan de weg, dat is nog eens thuis komen!!! Annie is geboren en opgetogen in Vlaanderen en spreekt zeer goed Nederlands
We hebben direct, hoe is het weer mogelijk, een goed gesprek en na de uitleg over de huisregels ga ik de stad in om een en ander te bekijken.
Ook dat is een niet onbelangrijk onderdeel van de tocht om dingen te bezichtigen, tijd nemen voor alles en iedereen en wat je zo al onderweg tegen komt. Nou, ik begin het al aardig te leren en voel me er ook wel aangenaam bij. Morgen zullen we wederom zien wat de dag ons
gaat brengen, maar ik denk wel dat het zal slagen met de wetenschap dat Joke, Rosan, Eelco en Stan mij gaan opzoeken. We maken er mooie dagen van want voor je het weet is het ????????.

Het pelgrims bestaan is ook weer een manier van leven. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat het ook niet altijd kan door wat voor omstandigheden ook. Ik ben en voel me in dit opzicht een bevoorrecht mens.