14 Maart - Dag 33

Vandaag op naar Vitre de François: afstand 24 kilometer.

Gisteravond aangekomen in een hotel, niet pelgrims waardig. Super de luxe en aan de prijzen te zien niet geschikt voor ons knip. Door tussenkomst van de burgemeester, die een heel belangrijk ambt bekleedt in het dorp, gaan er achteraf andere regels gelden budgetair en dat kwam voor ons heel goed uit.
Een pelgrim mag nl nooit te veel betalen onder het toeziend oog van de burgemeester. We hadden een drie gangen menu en aten alles tot de laatste kruimel op, eten hoor je natuurlijk niet te verspillen vandaar. In de morgen een vet ontbijt, gelijk maar voor de hele dag meegenomen, en daarna op route. De omstandigheden waren wederom winters met een temperatuur ruim onder nul. Langzamerhand onttrekken we ons aan het uitgestorven platteland van Frankrijk en komen we iets meer in de bewoonde wereld terecht.
Want even ter zake: het is in het noorden uitgestorven, grauw en triest.
Er is echt helemaal niets en niemand. We zeggen zo vaak: waar zijn die mensen en de ramen zijn altijd gesloten. Ieder leeft er in zijn eigen wereld achter de muren van zijn huis. Dan is het in Nederland toch wel even socialer en ook gezelliger. Onderweg genoten van het prachtige landschap, positief is nl wel dat het hier geweldig mooi is, en rond de klok van 14.30 uur arriveerden we bij het office du tourist. De jongedame was zeer attent en behulpzaam en gaf ons vlak in de buurt het adres door van een klooster.
Daar aangekomen werden wij zeer gastvrij en enthousiast ontvangen door een lieve en ook mooie zuster die ons direct naar onze kamer bracht. Ze gaf aan hoe een en ander in zijn werk ging en dan is de klus weer geklaard.
Wij zijn nu bezig met de route voor morgen even shoppen, we hebben nl geen ontbijt en diner in het klooster, drinken nog even een wijntje op de kamer en gaan op tijd naar bed. Het wordt morgen een lange dag langs de weg maar we zien wel weer wat het ons allemaal brengen zal.