14 Mei - Dag 94

Vandaag op naar San Martin del Camino:afstand 28 kilometer.

Tot gisteravond 21.00 Leon bekeken, heel mooie stad, vooral de oude binnenstad. Vervolgens terug naar het klooster waar het mud vol was. We sliepen er met wel 200 personen. Zelfs in de gangpaden lagen de matrassen. Om klokslag 21.30 uur klapte de zuster in haar handen als teken van, jongens nu gaan we lekker slapen. De laatste keer dat ik zo iets mee maakte was op de kleuterschool dus goede tijden kwamen weer tot leven!!! Met 4 toiletten totaal aanwezig in het gebouw was het om 6 uur vanochtend snel vluchten om mij te spoeden naar het eerste de beste café voor ontbijt en de rest. Vervolgens op route, een alternatieve, een optie die we konden nemen volgens het boekje. Nadeel was het drukke verkeer parallel aan onze weg, voordeel was minder heuvels en gemakkelijker te lopen. Dus de laatste was mijn keus. Onderweg vele pelgrims gesproken en inmiddels noemen ze mij Mister Camino, de enigste die van zo ver is gekomen. Zulk nieuws gaat natuurlijk als een lopend vuurtje. Alleen met vele mensen om mij heen, dat is wel te overleven en heel gezellig. Bij aankomst in het dorpje eerst maar eens goed kijken waar te overnachten, niet meer in zon mega tent met nachtmuziek, gesnurk, ben er even klaar mee, en uiteindelijk de eerste de beste, een privé refugio, is raak. Prima faciliteiten en niet zo druk. Even tot je zelf komen zo noemen ze dat. De eigenaren ontvangen mij met open armen en zijn zeer gastvrij. Door de opsplitsing van de route is het ook niet zo druk wat wel zeer prettig is. Vanavond gezamenlijk eten in de refugio

wat de nodige gezelligheid met zich mee brengt. De refugio is een familie bedrijf, herkenbaar voor mij en altijd een meerwaarde. De gastvrouw geeft mij nog een hoedje voor de zon. Iemand van zo ver daar is ze echt wel van onder de indruk. Ik bedankt haar met een paar dikke kussen en dan komt het camino gevoel echt boven water drijven. Hier doen we het voor. Niet voor een hoedje maar voor het gebaar, dat geeft een camino, een warm gevoel en hoe dankbaar kan je dan zijn!!! Moet je mee maken. Ik laat haar nog het filmpje zien van de slagerij in Akkrum. Ze was helemaal onder de indruk.
Al met al een geslaagde dag en morgen maar weer zien wat de dag mij brengen zal.